«حارث بن حوط» به امام علی علیه السلام عرض کرد: آیا پنداری که من اصحاب جمل را گمراه می بینم، حضرت فرمودند:

ای حارث، تو کوته بینی و از دوراندیشی و بلندنظری دور، از این رو حق را وانهادی تو حق را نشناختی تا اهلش را بشناسی، و از شناخت باطل نیز درماندی، پس باطل گرایان را هم نشناختی. حارث گفت: من به همراه «سعد بن ابی وقّاص» و «عبداللّه عمر» کناره گرفتم. امام فرمودند: آن دو هم حق را یاری نکردند و باطل را خوار نساختند.
نهج البلاغه، حکمت 254